-ζε

-ζε (Α)

αχώριστο μόριο που μπαίνει στο τέλος λέξεων και δηλώνει κίνηση προς μια κατεύθυνση («Ἀθήναζε» — προς την Αθήνα, «Θήβαζε», «θύραζε» αντί «Ἀθήνασδε»

«Θήβασδε», «θύρασδε», αλλὰ κάποτε και με ονόματα ενικού αριθμού: «Ὀλυμπίαζε», «Μουνυχίαζε», «ἔραζε», «χαμᾱζε» κ.λπ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. δε (I)].